Anton

1-op-1 met scheepsmetaalbewerker Anton Curovic

“Nog voordat ik thuis was, had ik al een aanbieding in mijn e-mailbox zitten. Dat is nog eens lekker doorpakken”

Hoe een carrière soms gek kan lopen, bewijst Anton Curovic wel. Na jarenlang als ijzerwerker gewerkt te hebben, besloot Anton enkele jaren geleden de overstap te maken naar de zorg. Iets wat op zich best goed beviel. Toch bleef het kriebelen en besloot hij in maart 2020 bij Kooiman Marine Group te solliciteren. Nog diezelfde dag kreeg hij een aanbieding waardoor hij per 1 mei scheepsmetaalbewerker is bij Scheepswerf Kooiman-Hoebee.

In deze 1-op-1 vertelt Anton Curovic over zijn sollicitatie en zijn eerste maanden op de scheepswerf.

Voordat we het gaan hebben over de procedure. Kun je de combinatie zorg en scheepsmetaalbewerking uitleggen?

“Ik heb altijd al wel een hart voor de zorg gehad en dacht na enkele jaren in de techniek dat ik die kant gewoon eens moest proberen. Op zich is me dat ook best goed bevallen hoor, maar uiteindelijk merkte ik dat het hem toch niet helemaal was. Ik voel me denk ik toch meer thuis in de techniek en specifiek de metaalbewerking. Dus toen ben ik online gaan zoeken en kwam ik Kooiman Marine Group tegen.”

En toen besloot je direct te solliciteren?

“Eerst heb ik wel wat verhalen gelezen en filmpjes bekeken op de werken-bij-website. Dat zegt toch meer dan een vacaturetekst en dat gaf me wel echt een heel goed beeld van de de scheepswerf. En toen heb ik inderdaad de stoute schoenen aangetrokken in de hoop dat ze iemand die er toch eventjes uit is geweest weer een kans zouden geven.”

Je zit hier nu, dus dat is goed gegaan!

“Jazeker. Het ging echt heel snel. Ik werd eerst gebeld door jullie recruiter. Dat was een leuk gesprek waarna ik een paar dagen gelijk bij Kooiman-Hoebee aan tafel zat. Daar werd ik wel even stevig aan de tand gevoeld door Joost (HR manager), maar dat is logisch. Na een half uurtje schoof Bastiaan (werfdirecteur) aan en nog iets later Irvin (ploegbaas). Dat ging allemaal blijkbaar goed, want nog voordat ik thuis was had ik al een aanbieding in mijn e-mailbox zitten. Dat is nog eens lekker doorpakken.”

En hoe bevallen de eerste maanden Anton?

“Het is wel weer wennen hoor. Ik heb dan een verleden als ijzerwerker, maar dat zat hem meer in de voorbereiding. Werken in de hal vanaf een tekening. En hier moet je veel meer zelf logisch nadenken en kunnen improviseren, omdat het veel meer reparatiewerk is. In de 2 maanden dat ik hier nu zit, heb ik pas één keer een tekening voorbij zien komen.”

En is dat iets positiefs?

“Jazeker. Je kan nu veel meer laten zien wat je in huis hebt als scheepsmetaalbewerker. Er is ook veel meer variatie in het werk, ik leer nu echt elke dag weer bij. Soms voel ik me net een schooljongen van 16 die de kneepjes van het vak nog moet leren haha. Soms leg ik de lat voor mezelf te hoog, dan zeggen ze dat ik rustig aan moet doen en dat ik mezelf de tijd mag geven om alles te leren. En je merkt ook echt dat ze je die tijd geven.”

Dat moet een fijn gevoel zijn?

“Jazeker. Maar dat was al zo vanaf de eerste minuut. Ik ben hier heel fijn ontvangen en ze geven me echt de tijd om onderdeel te worden van de familie en het werk te leren. Zo heb ik al veel met Melvin meegelopen en daar kan ik gewoon heel veel van leren. Maar dat geldt ook voor de andere jongens op de werf. Ik kan niks anders zeggen dan dat dit een hele fijne plek is om te werken waar je veel kan leren.”

Lees ook de volgende verhalen

1-op-1 met bankwerker / monteur Dion Kooiman